Kim en haar zoon Juliën
Na een mega snelle bevalling waarin ik eigenlijk niet wist dat hij begonnen was, is onze zoon Juliën geboren. Mijn buikkramp nam ik om 11.30 uur maar serieus, de verloskundige gebeld. Zij kwam om 12.00 uur en 10 minuten later werd onze zoon thuis geboren. En ik heb de navelstreng voelen lopen, heel speciaal. Voor de naweeën helpen de ademhalingsoefeningen mij ook heel goed.
Het bewust worden van het hele proces zwanger/bevalling en wat er bij komt kijken, die krijg je in jouw lessen. Super bedankt voor alles.
De geboorte van Fedde
De bevalling heeft een lange aanloop gehad. Woensdagochtend voelde ik al het één en ander rommelen maar 22.00 uur in de avond, nadat de verloskundige langs was geweest zijn de echte weeën pas begonnen. Die hebben de hele nacht onverminderd doorgezet en de ontsluiting vorderde gestaag tot 7 cm. Om 9.30 uur s ochtends was dit echter nog steeds 7 cm. Toen kreeg ik te horen dat we het nog 3 kwartier aan zouden kijken en als het dan niet goed genoeg gevorderd was, ik toch naar het ziekenhuis zou moeten. Om te voorkomen dat ik uitgeput zou raken. Dit heeft een knop omgezet, want binnen 3 kwartier was de laatste 3 cm een feit en mocht ik gaan persen. Dit ging vrij vlot en binnen een uurtje was Fedde er. De rugweeën waren echt heel pijnlijk. Vooral de laatste 3 kwartier. Ik heb alle houdingen geprobeerd, staand, zittend, liggend, op de bal, onder de douche, maar het bleef heftig. Tim heeft erg goed geholpen met het geven van tegendruk. Dit zorgde enigszins voor verlichting. Ook het rustig kriebelen ontspande mij tussen de weeën door.
lees hier het verhaal verder
De bevalling van Sten
Het is woensdagochtend 28 september als ik rond een uurtje of 5 in de ochtend wakker wordt van lichte krampjes in mijn buik. Ik had al slecht geslapen. De krampjes zijn minimaal, ik blijf nog lekker liggen en Roel gaat naar het werk. Ik ga later op de ochtend naar beneden, de krampjes houden aan, maar worden nog niet erger of regelmatiger. Ik heb zelf het idee dat het weer een beetje voorweeën zijn, die had ik de afgelopen weken wel vaker. Ik ga nog rustig wat soepjes maken en invriezen. Zo rond een uurtje of 13.00 uur begint er een beetje regelmaat in te komen en af en toe worden te ook iets sterker. Ik bel de verloskundige op om toch even te overleggen. Ze adviseert me even een half uur onder de douche te gaan, mochten het echte weeën zijn dan worden ze vaak heviger van een warme douche. Ik heb Roel gebeld, of hij een beetje op tijd naar huis kan komen, omdat ik me toch niet zo lekker voel, maar ik twijfel nog steeds of dit wel echt het begin van de bevalling is.
lees het verhaal verder
Roel is om 16.00 uur thuis, dan zetten de weeën ook echt goed door. Ik focus me op mijn ademhaling door een beetje rond te lopen, te hangen en ook met name op de yogabal te zitten. We bellen rond 16.20 uur de verloskundige op dat het toch wel doorzet (om de 5 min). Inmiddels zijn de weeën sterker aan het worden, maar nog steeds goed te doen. In de tussentijd geeft roel lekker tegendruk op mijn rug tijdens de weeën en heb ik zelfs nog een kom soep gegeten. 16.55 staat Hannah voor de deur. Ze gaat kijken of ik al ontsluiting heb, en ik blijk al op 4 cm te zitten. Ik wordt er een beetje emotioneel van, jeetje het gaat nu gewoon echt gebeuren! Haar dienst zit erop, Nanda neemt het van haar over en we spreken af dat Nanda gelijk met de start van haar dienst om 19.30 langs komt. Om 18.45 merk ik dat de weeën echt heftig worden, ik vraag Roel om te bellen dat er iemand eerder moet komen, want voor mijn gevoel zit ik wel op het punt dat we naar het ziekenhuis moeten. Overigens kan ik de weeën nog heel goed weg ademen. Nanda is er om 19.15, ze vindt dat ik nog heel ontspannen oog en dat ik de weeën goed kan beheersen. Ze gaat kijken naar de ontsluiting en ik zit al op 6 cm. We moeten nu naar het ziekenhuis. Even begin ik te twijfelen of ik dat wel wil, ik zie een beetje op tegen de autorit. Nanda vraagt goed door wat wil ik wil, ze geeft aan dat als de autorit de enige reden is, dat ze denkt dat we wel moeten gaan, omdat ik de rest toch graag in het ziekenhuis wil doen. Dus we gaan er toch voor. De autorit is niet prettig, ik kan geen goede houding aannemen, maar gelukkig is het zo voorbij. In het ziekenhuis aangekomen om 19.55 krijgen we kamer 7, met bad J. De weeën worden nu echt heftig en ik begin wat druk te voelen. In de rolstoel probeer ik ze weg te ademen. Nanda complimenteert me met mijn adem techniek, ik oog zo rustig. Ik voel me ook rustig en ontspannen. De rug/been weeën blijven wel vervelend. Daarom stelt Nanda voor lekker in bad te gaan. 20.05 uur lig in bad. Eenmaal in bad voelt het water zo fijn! Tussen de weeën door kan ik lekker achterover leunen en tijdens een wee draai ik me op mijn zij en trek ik me op aan de invalidebeugel. Dit voelt goed. Inmiddels heb ik al 8cm ontsluiting. Zo rond 21.00 uur neemt het drukkende gevoel toe, ik mag naar de baarkruk toe die al klaar is gezet volgens mijn wens. Nanda geeft daarbij ook aan dat als ik in bad wil blijven, zij dat ook prima vindt. Eigenlijk bevalt me dat bad heel goed dus ik blijf lekker liggen. Een kwartier later mag ik van Nanda een beetje passief mee persen. Ik probeer me te focussen op het uitzetten van het ondergebied en duw dan heel licht mee. Rond 21.30 krijg ik echt persweeën. Ik adem ze rustig weg en Nanda blijft me maar complimenteren dat ik het zo goed doe. Poe, wel heftig hoor die persweeën weg ademen. Wat een oerkracht komt daar naar boven. Ik ben dan ook heel blij als ik om 21.45 actief mag gaan meepersen. De omschakeling vind ik wel even lastig, ik ben nog steeds geneigd om mee te ademen, maar ik moet juist kracht gaan zetten. Nanda coacht me hier super goed doorheen, niks geen benen in de lucht en persen. Ze begeleidt me goed in het persen vanuit mijn buik. Als ik de smaak eenmaal te pakken heb gaat het een stuk beter. Mijn bekkenbodem is best strak blijkt, dus het is ff een klus om het hoofdje erdoor te krijgen, maar met een uurtje is Sten daar dan! Ik mag hem zelf pakken en op mijn borst leggen, wauw!!!! Zo bijzonder. Sten begint gelijk te huilen en ik voel me echt intens gelukkig. Na zon 5/10 minuten moeten we wel even op bed gaan liggen, nog steeds met de navelstreng verbonden verkas ik naar het bed. Hier komt vrijwel direct de placenta. Het zit erop! Sten wordt lekker op mijn buik gelegd en ik krijg 2 hechtingen. Hij is gezond en na alle controles mogen we douchen en naar huis! Al met al kijk ik er heel positief op terug!! Nanda deed precies wat ik wilde en had zelf goede suggesties en tips. In het na gesprek met Nanda gaf ze aan dat ik het zo goed heb gedaan, ik oogde nog zo helder en ontspannen de hele bevalling, dat ze af en toe zelfs twijfelde of de weeën wel sterk genoeg waren. Ze vond mij en Roel een goed team, Roel was ook zo relaxed en hielp me goed met de ademhaling. De hele bevalling hing er een soort van “zen” sfeertje, wat zo prettig was. Ik ben zo blij dat ik je cursus heb gedaan, het heeft me zooo goed geholpen! Bedankt hiervoor!
Merel’s verhaal
Bij mijn eerste zwangerschap ben ik met 42 weken ingeleid in het ziekenhuis. Dit was voor mij echt een traumatische ervaring. Alles wat ik had aangegeven in mijn geboorte plan NIET te willen is wel gebeurd. Door de heftige pijn van de weeën die niet geleidelijk komen maar in eens er zijn raakte ik in paniek en had mezelf niet meer onder controle. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten en liet alles maar over me heen komen.
Toen ik zwanger was van de tweede dacht ik ‘dit gaan we anders doen’. Ik heb toen de zwangerschapscursus bij Simone gevolgd. In de lessen krijg je heel veel informatie over de bevalling. Over wat er nou precies in je lijf gebeurd, hoe je de bevalling door middel van ontspannen en ademen door komt maar ook over je rechten als je om wat voor reden dan ook toch medisch in het ziekenhuis moet bevallen. Wat was dat een verademing. Ik wilde zo graag deze keer een natuurlijke bevalling.
lees het verhaal verder
Vlotte bevalling
Martine’s verhaal
Ik had voorafgaand aan de bevalling al een paar dagen last van diarree en veel harde buiken. Op maandagochtend verloor ik de slijmprop en toen hoopte ik al dat de bevalling niet lang meer op zich liet wachten. ’s Middags had ik even op bed gelegen en toen ik opstond verloor ik al wat vruchtwater. Ik heb toen de verloskundige gebeld en mijn moeder vast gewaarschuwd dat onze zoon misschien bij haar zou slapen die avond. Toen mijn man met onze zoon thuis kwam, zijn we gaan eten en toen hebben we maar besloten om onze zoon naar mijn moeder te brengen. Ik had toen nog geen weeën maar we dachten: stel dat de bevalling toch op gang komt dan is hij maar vast bij mijn moeder.
We waren rond 19.00 uur bij mijn moeder en ik voelde toen de eerste steek in mijn buik en ik verloor nog steeds vruchtwater. De verloskundige zou om 20.00 uur langskomen dus we zijn snel weer naar huis gegaan. Om 20.00 uur had ik de verloskundige aan de lijn en toen hebben we afgesproken dat ze een uur later zou komen omdat ik nog niet heel veel weeën had. In dat uur kwamen de weeën goed op gang. Ik kon ze staand leunend op verwarming goed opvangen.
lees hier het verhaal verder
Van een cursist
Het verhaal van Jennifer
Ik ben in de nacht van dinsdag op woensdag opgenomen met gebroken vliezen, een hoge bloeddruk en eiwitten in de urine. Ik had ook een band gevoel onder mijn borst. Ik had echter geen weeën. Hierom werd besloten dat ik werd opgenomen en dat we 24 uur zouden afwachten of de weeën toch zouden beginnen. Zo niet, dan werd ik donderdag ingeleid i.v.m. de hoge bloeddruk en de eiwitten in de urine.
In de nacht van woensdag op donderdag, omstreeks 02.00 uur, werd ik wakker van een wee. Ik was een beetje slaapdronken en ik had niet direct door dat dit een wee was. Maar al snel kwam er nog één en nog één. De weeën kwamen erg snel achter elkaar.
Ik heb de verpleging geroepen en ik ben toen direct naar een verloskamer gereden. Ik heb mijn vriend gebeld en ik weet eigenlijk niet meer wat ik heb gezegd, maar hij was vrij snel in het ziekenhuis ;).
Vanaf dat moment ging het erg vlot met de weeën. Volgens mijn vriend had ik er 3 of 4 in 10 minuten. Het weg ademen van de weeën ging goed. Hoewel het erg pijnlijk was en ik op een bepaald moment dacht dat ik niet meer tegen die pijn kon, bleek ik al 9 cm ontsluiting te hebben. Ik heb achteraf begrepen dat dit rond 02.45 uur/ 03.00 uur was.
lees het verhaal verder
Anne’s bevalling
Toen ik net zwanger was benauwde mij het gevoel dat ik over 9 maanden moest gaan bevallen. Iets waar ik van dacht dat je je er niet op kunt voorbereiden en iets vreselijks is.
Ik ging op zoek naar een zwangerschapscursus. Al snel kwam ik op de website van Simone, iets wat mij erg aansprak en een afspraak voor een proefles was snel gemaakt.