Wat doen eenvoudige ongeschoolde vrouwen anders dan wij hier in het westen? Het lijkt of zij makkelijker bevallen en minder complicaties hebben dan onze vaak hoogopgeleide en ingelezen vrouwen hier in Nederland.
Wat doen zij ten opzichte van de vrouwen hier in Nederland anders?
De trend is in de afgelopen tientallen jaren verschoven van thuis bevallen als eerste optie naar in het ziekenhuis bevallen. Zou dat er mee te maken hebben dat het hier anders loopt dan bijvoorbeeld in Afrika?
Veel vrouwen hebben de overtuiging dat bevallen vreselijk is en vooral veel pijn doet. Ze zijn angstig en willen daarom alle medische zorg zo dicht mogelijk bij hen in de buurt en kiezen om te bevallen in het ziekenhuis.
Waardoor komt het dat ze angstig zijn? Komt dat door de maatschappij? Het nieuws? Negatieve bevallingsverhalen? Het missen van vertrouwen in hun lichaam en de natuur…?
Als je dichtbij jezelf staat en gezond leeft dan is natuurlijk bevallen meer dan voor de hand liggend. Waarom zouden er complicaties voordoen?
De meeste complicaties komen door onrust, ongeduld en beïnvloedingen van buiten af.
Maar waarom gebeurt dat? En waarom laten we dat toe? Kan het ook anders?
Als je goed voorbereid bent, vanuit dicht bij jezelf blijven en voelen, je lichaam kennen. Veel zelfvertrouwen hebt en je goed kunt ontspannen en positieve gedachten hebt dan kan jij makkelijk zonder complicaties en ontspannen bevallen.
Maar hoe doe je dat nou? Ieder negatieve gedachte en emotie heeft een respons in ons lichaam. Ons lichaam reageert daar op door verkramping, spanning, stress, hoger ademen etc. Dus eigenlijk worden de spieren in ons lichaam steeds meer aangetrokken.
De baarmoeder is ook een spier die niets anders doet dan andere spieren, deze spier trekt zich aan tijdens de weeën. Als je ontspannen bent, doet dit geen pijn, als je gespannen bent voel je dit goed. En ook de baarmoedermond is een spier, deze werkt net als een elastiekje, er zit rek in. Maar zet je je onderin op slot dan wordt het strak en is het moeilijk om daar een hoofd door heen te persen.
Til je arm maar eens boven je hoofd. Laat hem zakken en dan weer omhoog, zakken en weer omhoog, doet dit pijn?
Ik denk dat de meeste van ons zullen antwoorden met nee dat doet geen pijn, dit komt omdat deze spieren dit gewend zijn te doen. De baarmoederspier werkt precies hetzelfde. Alleen dit zijn we niet gewend en daarbij een dosis negatieve gedachten of ervaringen en we verkrampen.
We willen wel loslaten maar proberen dat vaak vanuit het hoofd te doen, we willen controle houden.
Dit is een soort vluchten uit je lichaam en bij vluchten komt stress, angst en adrenaline om de hoek kijken. De spieren worden langzaam aangespannen, we verkrampen en vernauwen.
Het hoofdje wordt tegen de strak gespannen spieren aan geduwd. Dit geeft pijn, angst, je hartslag gaat omhoog en je wordt daar erg moe van, misschien zelfs wel misselijk. Je lichaam reageert alsof er een levensbedreigende situatie aan de gang is. En ditzelfde geldt allemaal voor je kindje. Dan moet er hoogstwaarschijnlijk ingegrepen worden, de bevalling stagneert.
Dus stop met denken over angst dat is stap 1. Leer je lichaam zo kennen dat je weet wanneer je gespannen bent en wanneer je ontspannen bent. Leer je onder gebied kennen en los te laten.
Zorg voor positieve gedachten en bevallingsverhalen. Zorg dat je flexibel en mild bent voor jezelf. Geef zachtheid en ruimte aan je lichaam. Zorg voor harmonie en balans. Dit geeft je een rustige hartslag, maakt meer endorfine aan en stopt de adrenaline toevoer.
Leer rustig te ademen in lastige situaties.
Vrouwen zijn gemaakt om te baren, zwangerschap is een volkomen natuurlijke staat van zijn, geen ziekte, je bent geen patiënt.
Leer je lichaam kennen en te vertrouwen op de natuur… is dat het geheim van vrouwen uit andere culturen die makkelijk bevallen?